با دهان نیمه باز

مطربیسم ....

با دهان نیمه باز

مطربیسم ....

بمانی

خراج بخت خوش هر خری ست عشق/بهانه ی معراج ابتری ست عشق 

برای این همه اوباش تو خالی/هزار سال دگر "گلپری"ست عشق 

 

دلم به حال اساطیر عشق می سوزد/کنون که منتر هر انتری ست عشق 

نگاه کن به جنون خون مانده به جا/چه لات لولی پرده دری ست عشق 

 

تمام سال زیر باران بود/عجب چموش درخت بی بری ست عشق 

دلم غمین غیاب عصمت بود/ غافل اینکه سقوط بتری ست عشق 

 

 

 

 

*شعر مانی (بعد از مراسم عروسی سینا برایم گفت)

نظرات 2 + ارسال نظر
پروا چهارشنبه 7 اردیبهشت‌ماه سال 1390 ساعت 02:02

عجب چموش درخت بی بریست عشق!!!
دس آقا مانی درد نکنه
بیچاره سینا
و خوشبحال تو که عروسی دعوت بودی (;

موفق باشی

مرسی، چرا بیچاره سینا؟

مرمر دوشنبه 12 اردیبهشت‌ماه سال 1390 ساعت 00:56

دل پر و طبع شعر و عروسی خوب ! همین میشه دیگه !

جالب بود .

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد